Veldhockey kunstgras

Veldhockey werd vroeger op (natuur) gras gespeeld, maar tegenwoordig alleen maar op kunstgras.  De overgang naar kunstgrasvelden vond plaats in de jaren 1970 en werd verplicht gesteld voor grote wedstrijden in 1976.  Hockeyclub JHC Stix uit Joure is de laatste hockeyvereniging die in Nederland (2016) is overgestapt van natuurgras op kunstgras.

Er liggen in Nederland ca. 950 volledige wedstrijd hockey kunstgrasvelden. Binnen hockey kunstgras zijn drie type ondergronden  (of toplagen) te onderscheiden:

Hockey wordt (bij KNHB wedstrijden) niet meer op natuurgras gespeeld.

Voor hockey is kunstgras de norm.  Kunstgrasvelden kunnen alleen voor officiële KNHB wedstrijden worden gebruikt, als deze zijn voorzien van een geldig keuringscertificaat.

De hoofdregels:

  • Voor dit keuringscertificaat moet de totale constructie voldoen aan de norm voor voetbal, zoals aangegeven in normblad NOC*NSF/KNHB 2-15 a t/m s. Hierbij link normen: NOC&NSF KNHB 2-15 normen
  • De houder/gebruiker van een kunstgrasveld dient, na afgifte van het certificaat, periodiek te kunnen aantonen dat behoud van de sporttechnische eigenschappen voldoende gewaarborgd is en er te allen tijde sprake is van een veilig en verantwoord gebruik.
Hockey normen
Hockey normen

Een kunstgras hockeyveld bestaat uit meerdere lagen en componenten. Alleen de toplaag “het kunstgras” is zichtbaar. Andere componenten zitten verborgen in of onder de kunstgrasmat. De afzonderlijke componenten en kwaliteit daarvan en hun onderlinge samenhang zijn sterk bepalend voor de duurzaamheid, kwaliteit, en het sporttechnische resultaat van het kunstgrassysteem.
Een kunstgras hockeyveld is een systeem, waarbij elke component bijdraagt in de sporttechnische en speltechnische kwaliteit van het veld. Het testinstituut test vervolgens de kwaliteit van het gehele kunstgrassysteem om vast te stellen of het voldoet aan de eisen en voorschriften die de sportinfrastructuur.nl en NOC*NSF stelt.